Ayrı-k otu

"şu sahte yaşamından sıyrıl bir daha.. 
ne olursun, bırak tüm alışkanlıklarını... 
göreceksin, yaşanıyor ihtiyaç olmadan yardıma... 
pek çoğu var öğreneceğin dahası... "

                                            lili...

"O kadar gerçeksin ki hayal kurmama izin vermiyorsun" dedi elis...

oysa hiçbir şey hatırlamıyordum ki gerçek olsun... geçmişi hatırlamış bir ayrık otunun bedduası olmuştu benim zayıf hafızam. 

o hatırlattıkça ben unutuyordum.

bir gün aniden hatırlayıverdim. uyandım.

Bitti.



Sonra arkadaşım olan bir şarkı benimle hep konuştu. 
Gözlerimin içi güldü. Çünkü hayal gücümü geri kazanmıştım. Şöyle bitiyordu:

"benzeme sakın renksiz bir hayalete... 
çünkü hayatın en güzel resmi senin içinde..."

neden mi?

Çünkü bu hayatta ne olursam ya da ne olamasam da renksiz bir hayalet olmayacaktım.

teşekkürler elis...