19 Eylül 2011 Pazartesi

bir ağacın hikayesi,



"Seninle olmak için gidemem,çünkü zaten oradayım ben.
Sen küçük değilsin,çünkü artık büyüdün,yaşamanın zevkini çıkarıyorsun hepimiz gibi kendi ömürlerinin arasında oynayarak.
Doğum günün yok,çünkü sen hep yaşadın;hiç doğmadın ve asla ölmeyeceksin.
Sen ana baba dediğin insanların çocuğu değil,varolanları anlamanın parlak yolculuğunda onların serüven arkadaşısın.
Bir dosttan gelen her armağan mutluluğun için bir dilektir,bu yüzük de öyledir işte.
Doğum günlerinin ötesine ve sonsuzluğa doğru özgürce ve mutlulukla uç.
Sonra dilediğimiz zaman buluşacağız,sonu hiç gelmeyen bir kutlamanın ortasında....."

"Uzak Diye Bir Yer Yok"
Richard Bach


"bir sabah senle aynı ritme sahip bir kalple yanyana uyanınca anlarsın. tüm o mesnetsiz insan suretlerine gönderme yapıp mutluluktan ağlarsın."








iki yanı pamuk şekeri ağaçlarıyla uzayıp giden o yolda birlikte yürüdüğüm

sonsuz yeşillikleri ve uçsuz bucaksız kırları birlikte izlediğim adam...

sen doğdun ya uzak diye bir yer yok artık.

rüyamın gölgesi üzerine düşmüş

ben hissettim, sen resmettin

ve o ağacın altındaki gölgeler biz olduk şimdi.


tüm o şehrin uğultusunun içinde basit bir hayatımız vardı... basit insanlardık. tüm sıkıntılarımızın içinde tüm hayallerimizin ötesinde birden kendisini buluverip başkalaştığımız o büyülü şey birbirimizdik.

bizi bu kalabalığın ortasında o basit yaşamlarımızdan çekip alan şey öylesine bir akşamda sıradan bir sohbetin içinde karşılaşmamızdı sadece. tüm o sıradan olayların, yerlerin ve beynimizi işgal eden öylesine insanların içinde nereden bilebilirdik ki mucizevi şeylerde vardı. biz öylece yaşarken en beklenmedik sıradan bir gecede bizi bulabilirdi işte...

şimdi eğer o adam bugün doğmuşsa yapabileceğim tek şey bunu gezegenin bana verdiği bir armağan olarak kabul edip tanrı ya her gece yatmadan önce dua etmek ve her sabah gülümseyerek uyanmaktır.

çünkü biz bu gezegende bize ayrılan o dairenin içinde durmaktansa uzay aracımıza binip kendi gezegenimize yol almayı ve orada uçsuz bucaksız yeşillikleri izlemeyi seçtik.

ve ayrı bile olsak gezegenenimizi yanımızda götürdüğümüz her yerde artık hep birlikteydik...

sonsuza dek...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder