pis bir insanım,

"dünyanın bütün bilgi kirlilikleri üzerime doğru gelirken"

ödev ahlakı görev bilinci tadında yaşamak gibi bir şey işte demek istediğim.

öyle olunca da beklentilerimiz ihtiyaçlarımızı karşılamıyor.

gereksinimlerimiz şeker tadında ağzımızda eriyip gidiyor.

tadına bakmak isterken bakıyoruz ki şeker yitip gitmiş.

tadına bakınca bildin mi şimdi pekiy?

bilemedim.

bilinçsiz tüketim.

bir sonraki bilgiye geçelim diyerek boş vakitlerimizi değerlendirmeye devam edicez.

kimi zaman bir insan olacak bu bilgi kimi zaman bir olay başka zaman da bir durum.

hep bir şeyler bilicez ama laf olsun diye aklımızda tutup diğerlerine yer açılsın diye kafamızdan atıcaz.

"bir insan asla bir bilgi değildir." kısmına geldiğimde takılıyorum.

çünkü her şeyin arasında onları da gündelik bilgi gibi oluşturup tükettiğimi farkettim.

üzüldüm. bir şey yapamadım.