sen gecenin ışıltılı sokaklarına dalarken ben karanlık ara yollarına saptım. insanın gece vakti bilmediği yollara girme özgürlüğü o kadar da yokmuş aslında...
"durum" gerçeği açıklamak ve anlatmaktan o kadar uzaktı ki o ara sokakta bilmediğim yıkık bir evin önünde başıma metaforlar yağdı. bu defa altlarından kalkıpta doğrulamadım.
ezildim sanırım bu defa... hepsi ordaydı çünkü ama gerçekler yoktu. ilk defa herşey "çok" ama çok gerçek olsun istedim!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder